Taveira 21-10-2013
Het zonnetje schijnt maar dat is volgens de weerberichten morgen afgelopen. We vertrekken uit Falésia om een dagje naar Faro te gaan. Dat lijkt ons wel weer een prettige afwisseling na al het natuurschoon van de afgelopen tijd. Eerst zorgen we dat alles op sanitair gebied is geregeld want dan kunnen we een dagje vooruit. Op de CP in Faro schijnt geen sani-station te zijn. Het is geen lange reis, mooi want dan hebben we lekker de tijd om de stad te bezoeken. De CP is zo gevonden maar van staan kan geen sprake zijn. Er is een kermis, een beurs en markt. Valt dat even tegen. Het is er heel druk en een parkeerplaatsje vinden lijkt een echt probleem te worden. We besluiten dan maar van Faro af te zien en naar Estoi te gaan. Volgens onze inlichtingen is daar een interessante opgraving en een CP met sani. Het is een stukje rijden van niks en tegen twaalf uur slaan we af naar Estoi.
We rijden langs de opgravingen, helaas gesloten met een groot hek. Jammer dan maar even de CP verkennen en lunchen. De CP is totaal ontdaan van zijn ‘orginele’ doel. Het is een grote rotzooi en het sanistation mag die naam nog amper dragen. Het kerkhof, tegenover de ‘cp’ ligt er keurig bij en het naastgelegen voetbalveld heeft, mag ik hopen ook betere tijden gekend. Hier blijven lijkt ons ook niks.
Ik rommel nog even door het boekje met CP’s en ontdek een plaatsje aan de haven van Olhao. Leuk zeg ik tegen Henk ‘dat vind jij vast een leuke plek. Met bootjes en vissers. Doen?’ Henk vind het een prima idee en mevrouw Tom neemt de honeurs goed waar tot we de CP in de smiezen krijgen. Via de kade en een parkeerplaats komen we op de CP aan. Het stinkt als een oordeel naar rotte vis omdat aan de haven, net als in Noorwegen op de Lofoten, vis wordt gedroogd en dat ruikt niet echt fris. De CP is vol met gaten en die gaten zitten vol met water. We wenden de steven en laten ook deze plaats aan ons voorbij gaan. Ondertussen zijn er aardig wat uurtjes verstreken en het wordt tijd om ergens ons gemak te houden zodat we besluiten richting Tavira te gaan waar we een plaatsje vinden met uitzicht over de plaats. We drinken koffie, eten en nemen een douche. Het is mooi geweest. morgen maar weer verder.
Het hoost! Voorspeld jazeker maar altijd ongewenst zeker als je moet saniën maar het kan niet anders. We trekken ons regenpak aan een beginnen aan de klus. Na een minuut of tien zijn we klaar, ik betaal en we vertrekken. Onderweg ontdekken we nog een winkelcentrum en omdat het toch geen weer is om buiten te zijn besluiten we daar te gaan kijken. Het is er niet echt druk. We nemen bij een restaurantje een (Portugese) Döner kebab en scoren bij de supermarkt brood voor tussen de middag en een paar flessen wijn voor als we een feestje hebben (..) en gaan weer. Het regent nog steeds. We gaan naar Manta Rota waar het ook nog hoost. We installeren ons en zitten de bui uit. Tegen een uur of vijf is het droog. Morgen blijven we hier ook nog. Kan ik dit log bijwerken en ondertussen met Leen http://www.elenes.nl/ chatten via facebook.
Morgen vertrekken we en steken we de grens met Spanje over. Ik meldt mij weer.
Vila Real de Santo Antonio 24-10-2013
Toen we vanmorgen vertrokken hingen donkere wolken boven het land en het heeft vandaag ook geregend. De temperatuur blijft optimistisch en laat zich nog steeds van de goede kant zien. Ook de komende dagen kunnen we rekenen op zomer. Vreemd is dat als Sinterklaas in Nederland al bijna op de stoep staat.
Vanmiddag hebben we onze camper in Vila Real op de CP neergezet en zijn het stadje in gegaan waar we volgens de boeken een keur aan textielwinkeltjes zouden vinden. Het is waar! Het is een gezellig stadje waar je leuk in de winkeltjes rond kunt sneupen. Het stadje ligt nog net in Portugal en niet vandaag maar morgen gaan we naar Spanje.
We staan overigens aan de rivier die de grens vorm tussen Portugal en Spanje. De CP is een samenraapsel van een zanderige ondergrond vol met gaten en waar de gaten zijn opgevuld liggen die vol met puin. Het is gewoon een zootje maar er is wifi en dat is prettig als je nog even op het blog wilt schrijven.
Spanje
El Bosque 25-20-20Dat was dan Portugal. Het is tijd om te vertrekken en we zijn vroeg vandaag omdat we al om half zeven wakker waren. Om acht uur staan we al aan de sani-paal. Daarna gaan we nog even boodschappen doen. De Tomtom staat geprogrammeerd. Nu nog even de laatste tolweg ontlopen richting de brug over de Rio Odiel nemen die de verbinding vormt tussen Portugal en Spanje. Het gaat goed, geen enkel probleem en als we de brug oversteken zien we de eerste donkere wolken opdoemen. Henk dacht dat het droog zou blijven maar daar gaat het niet naar uitzien. Het Spaanse land trekt aan ons voorbij en als we Sevilla voorbij zijn barst het onweer los. Het regent hard en dat wordt alleen maar erger. Henk zet de camper stil want het zicht is weg. Het is twaalf uur en we maken van de nood een deugd en gaan eten. Praten hoeven we niet. Het regent zo hard dat je elkaar amper kunt verstaan en het dondert en bliksemt er op los. Het is bijna één uur als het weer op klaart en wij weer on route gaan. De omgeving wordt steeds mooier en als we El Bosque bereiken schijnt de zon. De CP is dik in orde en gelegen in een mooie, rustige straat naast de arena de toros (.)stierenvechtersarena dus.
We drinken koffie en wandelen door het dorp wat echt een lust voor het oog is. Het is keurig onderhouden met schitterende parkjes en parken.
Archidona 27-10-2013
En verder gaat het weer. Archidona staat vandaag op het programma. Er is een CP staat er in het ACSI boekje met sanistation dus dat moet goed gaan. De reis verloopt goed. Het weer is prima en de wegen ook. Aan ons oog rolt een zeer gevarieerd landschap voorbij wat we al snel als surrealistisch typeren. Zo ver het oog reikt zijn de bergen in cultuur gebracht. Alleen de stenige toppen van sommige bergen zijn aan de hand van de mens ontkomen. De oogst is van de velden gehaald zodat deze er bruin/geel bij liggen. Onmetelijke olijfboomgaarden (ont)sieren de bergen die zoals wij op school leerden rompgebergten zijn, zonder steile toppen, afgesleten door weer, wind en de daarmee gepaard gaande erosie. Het gras is dor en grote cactussen doemen op langs de kant van de weg.
Archidona ligt niet ver van de doorgaande route en de CP is snel gevonden. Er is nog net een plaatsje voor ons over en meer hebben we niet nodig. Helaas is er op de saniplaats alleen vuil water te lozen. Drinkwater is in geen velden of wegen te vinden constateren we. Een Spaanse medecamperaar wijst Henk het politiebureau waar we drinkwater in kunnen nemen. Als we gaan kijken klopt dat maar dan alleen als het bureau open is en er is geen agent te vinden omdat het siësta is. Bovendien is het zaterdag en dan heeft iedereen vrij. Geen water dus en bellen mag alleen in noodgevallen. We gaan verder en belanden op de begraafplaats met enorme muren waarin mensen bijgezet worden.
Het plaatsje is de moeite waard. Een kasteel, hoog op de berg laten we links liggen maar dat hindert niet. Beneden is leuk genoeg.
Vera 28-10-2013
Bijna driehonderd kilometer gaan we vandaag rijden maar het is zondag en rustig op de weg. Het schiet lekker op. Het landschap is net als gister maar naarmate we verder naar het oosten gaan wordt het nog droger. We rijden over drooggevallen rivieren waarin auto’s een parkeerplaats vinden. De cactussen worden nog groter en de olijfboomgaarden bestaan nu vooral uit een stam met takken zonder bladeren. Verdroogd door een tekort aan water. Het ziet er onwerkelijk uit.
Onderweg rijden we door de Sierra Nevada langs de plaatsen waar de Amerikaanse wild west films worden opgenomen. Gek, een cowboydorp en een indianendorp midden in Spanje. We lunchen op een stoffige parkeerplaats en verwonderen ons over de grote hoeveelheid bars en restaurants die we langs de weg zien. Alle parkeerplaatsen staan vol met auto’s terwijl de gelegenheden zich in ‘the middle of nowhere’ bewinden.
De CP bereiken we rond een uur of half vier. Keurig, netjes en nieuw. Met sani en wifi.
