12-10-2015 CP Pomarao aan de Riba
Wat is het heerlijk wakker worden op een plaats zoals deze. De vogels zingen het hoogste lied en duiven vliegen af en aan om naar hun verblijfplaatsen tussen de stenen in de kademuur te komen. Soms tortelen de duiven dat het een lust is maar niets is blijvend ook niet ons verblijf hier.
We drinken koffie met onze campervrienden, we luieren wat, ik doe een wasje en voor we het in de gaten hebben is de dag voorbij en is het tijd om ieder zijn eigen weg te vervolgen. Wij moeten noordwaarts en Leen en Suus gaan richting Algarve.
13-10-2015 Mina de Sao Domingos
Toen we vorig jaar huiswaarts gingen reden we langs de Portugees/Spaanse grens door een mooi landschap en we vonden het jammer om daar nu als een razende Roeland doorheen te schieten. Daarom heb ik verschillende bezienswaardigheden opgenomen in de thuisreis en vandaag is Sao Domingos aan de beurt met zijn mijnwerkershuisjes en sinds 1966 gesloten mijnen die tot die tijd gedurende een periode van 2000 jaar was geëxploiteerd. Eerst waren het de Romeinen die de aarde omwoelden en naar koper en ijzer zochten. Vanaf 1857 tot 1966 is de mijn door het Britse bedrijf Mason & Berry geëxploiteerd.
De rijkdom aan aardse zaken strekte zich uit, niet alleen diep ondergronds in Sao Domingos maar ook ver weg tot onder het Spaanse Andalusië. Dit wordt de Iberische Pyrietbelt genoemd.
Nu de mijnbouw is afgelopen is de plaats waar gedolven werd onder water gelopen. Dit water is zeer giftig en er wordt dan ook een dringend beroep op de bezoeker gedaan niet van de paden af te gaan.
Na ons bezoek aan de mijn slenteren we terug door het dorp en langs de kerk die werkelijk smetteloos wit is geschilderd.
Uitzicht op het meer bij de camperplaats
14-10-2015 Estrela
Het is mistig en het heeft vannacht geregend maar de mist trekt gelukkig op en de regen is weggetrokken. Als we Sao Domingos verlaten schijnt de zon. 
Vandaag trekken we verder naar het noorden maar eerst moeten we boodschappen doen in Serpa. Mevrouw Tom heeft er weer zin in vandaag en stuurt ons met een omweg naar Estrela. Het geeft niet want de provincie Alentejo is mooi, heuvelachtig en staat vol met olijfbomen en wijngaarden.
Een paard en wagen komt ons tegemoet, de voerman zwaait
Verder gaat het via Safara naar Amareleja en Povoa de Sao Miguel naar Estrela
Foto Povoa
Estrela ligt er mooi bij zo aan het water maar dat is nog niet lang zo. In 2010 is het heuvelgebied en dal waar Estrela aan ligt onder water gezet zodat er een stuwmeer ontstond.
De geitjes maken een ommetje en wat heeft de eigenaar van de dieren bedacht? Aan één kant van de dieren zijn het achterpootje en het voorpootje vastgebonden. Op die manier kunnen de dieren niet meer uitbundig de kuierlatten nemen…..zoiets kan alleen een mens bedenken lijkt mij.
Adeila de Luz, verderop gelegen, waar wij vorig jaar waren is helemaal onder het water verdwenen en elders herbouwd. Het resultaat is een zielloos dorp maar ja, de vooruitgang…
’s Avonds maken we een wandeling(etje) door het dorpje Estrela. Veel is er niet te beleven maar het mooi genoeg om een paar foto’s te maken.
Het dorp is uitgestorven alleen een paar honden laten ons weten dat er wel degelijk mensen wonen. Het restaurant is dicht en de plaatselijke winkel heeft zo te zien al lang geleden de deuren gesloten. We gaan terug naar de camper. De avond valt in alle schoonheid.
15-10-2015
Het is een stille morgen. De zon komt op en het water ligt er roerloos bij. Henk geniet van het uitzicht en ik maak er een foto van.
We rijden verder naar Aldeia de Luz om te sanieën om verder door te rijden naar Monsaraz
Bij Monzaras is een cp maar, hoe mooi het uitzicht ook is, we blijven er niet. Henk manoeuvreert de camper het steile straatje door om verderop ons geluk in Redondo te beproeven. Ook daar is het geen blijvertje. Een boer heeft landelijk afval in de hens gestoken en de rook komt precies over de camperplaats.
Dan maar naar Villa Viçosa bij de hulpdiensten waar we voor € 2,50 een nachtje kunnen staan.
Onderweg komen we langs de marmer en granietindustrie van Redondo en Vila Viçosa.
16-10-2015 Baragem de Nisa
Ik wordt wakker met een stevige migraine maar we gaan toch onderweg naar Elvas waar we bij de Intermarche willen saniën. Ik zie een wandeling door Elvas op dit moment echt niet zitten en besluiten door te rijden langs het Agueduto da Amoreira dat in 1622 is voltooid en een langte heeft van 7 kilometer naar Marvão. Ik neem medicatie en we gaan onderweg. Als we tegen het middaguur boven op de berg aan komen is de migraine wat gezakt. We genieten van het mooie uitzicht en overleggen of we blijven of vertrekken. Met de camper op de hellende ondergrond, ondanks de levellers en keien voor de achterwielen met de neus naar een diepe afgrond doet ons besluiten weer af te dalen maar eerst maak ik foto’s.
De kerk op de foto is gebouwd in 1448 in vroeg Gotische stijl (Franciscaans Convent)
Een klein uur later arriveren we bij Baragem de Nisa. Het is mooi geweest.
17-10-2015 Spanje
Nog één keer rijden we door Alentejo, het land met Quinta’s en Herdade’s. Waar grote keien achteloos op hun plaats gegooid lijken en waar koeien zich tegoed doen aan het schaarse dorre gras. Waar de olijfbomen en wijngaarden elkaar verdringen. Het is een mooi deel van Portugal maar het is weer tijd om te gaan.
Na een uur rijden bereiken wij de grens tussen Portugal en Spanje. Even later begint het te regenen en hard te waaien. Extremadura begroet ons met ‘extreem’ weer.
