Porto Covo 07-10-2013
De zon staat al hoog aan de hemel als we Minas do Lausal verlaten. Vandaag gaan we weer richting de kust naar een plaats die wordt geroemd zijn mooie kust: Porto Covo. Voor het zover is gaan we weer driftig aan de slag om de tolweg te mijden wat gelukkig vandaag niet al te veel inspanning vraagt. De reis verloopt voorspoedig en rond het middaguur bereiken we ons doel. De camperplaats is gemakkelijk gevonden en er is nog een gaatje met uitzicht op de oceaan. Dat noemen we geluk hebben want de kust is inderdaad adembenemend mooi maar lang kan ik er niet van genieten omdat er nog brood voor de lunch gekocht moet worden. Henk zorgt dat de camper op de blokken komt te staan en ik zet het op een lopen om nog voor één uur brood te scoren wat gelukkig lukt want we vallen bijkans om van de trek. Na de lunch maken we een prachtige wandeling over het klif van Porto Covo.
Foto’s https://www.facebook.com/geertje.vandermeer
Almograve 08-10-2013
En als we het dan over een superkust hebben dan moeten we natuurlijk ook nog naar Almograve hebben we gehoord en dat doen we dus. Rijden door de kuststreek is van een heel andere orde dan de rest van Portugal. Hier is het relatief vlak terwijl de rest van Portugal bestaat uit bergen. Maar goed, we hoeven niet al te veel bochtjes te draaien om in Almograve te geraken. Het ligt tenslotte ook maar een kilometer of vijfendertig zuidelijker. We doen even boodschappen bij de Lidl onderweg, zoals bijna elke camperaar lijkt het. Lidl heeft zelfs speciale grote parkeervakken voor de campers gemaakt en dat is prettig. Voor we het in de gaten hebben hobbelen we het verharde zandpad af dat ons naar een plek brengt die door campers is geannexeerd. En dan heb je wat! Prachtig.
We staan op een klif, vooraan en genieten van de enorme branding, de eindeloze watermassa en het strand.
Foto’s https://www.facebook.com/geertje.vandermeer
Lagos 09-10-2013
Omdat we moeten saniën vertrekken we van de klif bij Almograve verder naar het zuiden naar Zambujeira do Mar waar volgens het ASCIboek een camperplaats met sani te verwachten valt. De reis is mooi, het is warm buiten en we snakken naar een plaatsje onder een boom. Lang zal het niet duren want ook voor vandaag is niet een al te lange reis gepland. Maar het loopt allemaal anders. De CP die we willen bezoeken bestaat niet meer (staat wel twee keer in het boekje) en van een saniplaats is in de verre omtrek geen spoor te bekennen. Henk rijdt een stukje verder, op een éénrichting straat en gelijk duiken we de diepte in richting het strand waar ook geen ruimte is voor campers. We wagen het niet de afslag naar het strand te nemen als we een zeer scherpe bocht naar links zien die ons, naar wij aannemen terug naar het dorp zal brengen. Dat klopt, we liggen bijkans achterover in de stoelen, de versnelling in zijn één, Henk de voet koelbloeding op het gas kruipen we naar boven. We slaken een zucht van verlichting en zetten de auto in de straat. Even een wandelingetje naar waar de CP was. Het dorpje bakt in de zon, mensen zitten op terrasjes. Het had zo mooi kunnen zijn.
We lunchen en zetten koers naar Aljezur. Daar is, wordt ons beloofd door hetzelfde boekje een CP met alles. De rit is weer mooi maar de CP is ook hier blijkbaar aan zijn einde gekomen. Geen sani en bovendien is het een plek van niks! Hier willen we niet blijven maar wat doe je dan. Sneller dan we wilden trekken we richting Lagos waar we tegen zes uur aankomen. Het ritje, gepland in de morgen is een reis geworden. We saniën en zoeken een plaatsje naast een caravan!? die daar zo te zien al een behoorlijke tijd staat. De Duitse eigenaar arriveert een uurtje later, zet zijn tafel en stoel in de zon, haalt zijn kanarie met kooi uit de caravan, de radio, bier en een bak met kant en klaar eten en nestelt zich aan tafel. De muziek staat op een aanvaardbaar niveau maar dat duurt niet lang of de hele CP kan mee genieten van de schlagers en andere ‘muziek’. Gelukkig is het bier op na een paar uurtjes en stapt meneer op de fiets om een volgende lading nieuw te halen. Wij vinden het niet erg. Morgen gaan we weer, weten we zeker, op pad. Naar Sagres.
Sagres en Valverde 10-10-2013
De Duitse biermeneer ligt nog te ronken als wij maken dat we weg komen. Sagres is een ritje van een kilometer of dertig, we hoeven ons dus niet te haasten en Sagres zal niet weglopen. De route laat zich gemakkelijk vinden en we hoeven ons niet druk te maken om tolwegen want die hebben ze die richting op nog niet uitgevonden. Volgens het ASCI boekje zijn er CP’s op de uiterste zuidwestpunt van Europa en als het er een beetje op lijkt blijven we daar vanavond. Als we aan komen rijden dan weten we al dat het geen logies wordt aan deze kant van Portugal. We lopen langs kraampjes met allerhande souvenirs en langs de laatste ‘Bratwurst voor Amerika’. Hendrik de Zeevaarder die in de 15e eeuw vanaf hier zijn expedities over de oceanen leidde zou vast met zijn hoofd hebben geschud. We bekijken de plaats waar de Atlantische Oceaan en de Middellandse zee elkaar treffen samen met een horde andere toeristen en als we klaar zijn gaan we nog het fort bekijken uit diezelfde tijd een eind terug. Het is ondertussen behoorlijk warm geworden als we de camper parkeren. Als we uitstappen worden we aangesproken door een stel uit het Friese Oldeboorn die op vakantie zijn in Portimao en er een dagje met een huurauto op uit zijn getrokken. Hun aandacht werd getrokken door de Friese tekst (Us dream is us libben) achterop onze camper.
Het was een leuke ontmoeting.
Zij gaan hun weegs en wij gaan naar het fort waar we snel klaar zijn want ook hier kom je niet binnen zonder een kaartje te kopen. Zoals een mede camperaar (Henk zei het en Gerda zat erbij) opmerkte ‘de buitenkant van kastelen en forten zijn het allermooiste’ dus dat gaan wij nu ook maar als principe huldigen.
Ik maak een paar foto’s en we gaan terug naar de camper. We zijn klaar, moe en gaan om even bij te komen een paar dagen op een camping in Valverde staan. Daarna zien we verder maar nu even niet!
Foto’s https://www.facebook.com/geertje.vandermeer
Portimao 12-10-2013
Uitgerust gaan we ons weer bezig houden met het ontdekken van Portugal. Portimao moet een mooi strand hebben en een goede CP en daarom besluiten we daar heen te gaan. Ook weer op een steenworp afstand van de camping. We doen boodschappen en als we op de plaats van bestemming aankomen zien we dat er nog plaats in overvloed is. We installeren ons en gaan richting het strand, de pier en slenteren langs winkeltjes en restaurants. Het strand is prachtig en de ‘boulevard’ doen we vanavond. Mooi, hier blijven we een dagje extra. De stad heeft niet onze interesse maar het strand is de moeite waard.
Foto’s https://www.facebook.com/geertje.vandermeer