Week 7

Aan het Trasimeno meer (Lago Trasimeno) ligt een piepklein dorp en net buiten het dorp is een mooie camperplaats met vier plaatsen voor campers. Het weer is goed als we aankomen en op de officiële plaatsen is nog één plaats vrij. We rijden er naartoe en zien dat het een krappe plaats is.
Wij stappen uit en het Nederlandse echtpaar, Nico en Wilma maken met veel misbaar duidelijk dat zij die plek ‘met hun leven verdedigd’ hebben omdat ze wisten dat we zouden komen. Leuk maar we gaan eerst even water innemen en de rest van de verzorging doen. Terwijl we daarmee bezig zijn vertrekt van een parkeerplaats, grenzend aan het grasveld een camper. Daar willen we graag staan. Weliswaar ligt het gebruik van stroom dan buiten ons bereik maar ruimte voor je stoelen is ook wel lekker. We installeren ons en genieten van het prachtige weer en de rust die duurt tot een uur of acht. In het restaurant in het parkje is een feestje en het is een komen en gaan van feestgangers. Het baat ons niet het feest duurt niet tot diep in de nacht zodat de rust even na elf uur weer terug keert.

Hoe klein kan de wereld zijn. In Montefalco hadden we een leuk contact met mede camperaars uit Deventer en weer komen we elkaar tegen. Leuk. We zetten het contact voort en Dennis verteld dat het fietspad verderop langs het moeras loopt en dat hij met zijn fiets in het moeras terecht is gekomen terwijl het leek of hij op het fietspad reedt. Wij gaan zo ver niet want wij hebben alleen onze wandelschoenen mee dus gaan we naar het meer en dorp en wandelen daar rond.
Als we terug komen en buiten zitten te koffiedrinken komt een meneer ons vertellen dat we midden op het pad zitten dat naar het restaurant loopt. Vreemd want we zien toch echt dat verderop een pad is aangelegd en dat de gasten daar ook langs lopen. We doen net of wij hem niet begrijpen. Het zint hem niet maar hij gaat. Het blijkt dat onder het gras inderdaad een paar stapstenen liggen maar om dat een pad te noemen. Elke keer als meneer langs komt loopt hij pal langs ons zitje terwijl er ruimte zat is. Nou ja, het kan verkeren.

Henk ziet steeds mensen met hengels naar het meer lopen en omdat we er toch zijn gaat hij ook even een hengeltje uitwerpen. In het kleine alimentares winkeltje in het dorp halen we brood en een blikje maïs. Henk gaat aan de slag en vangt zo nu en dan een vis die keurig terug wordt gezet.
Ik loop even de pier op en kom het Engelse echtpaar tegen die allebei een op afstand bestuurbaar zeilbootje hebben. Ik maak een praatje en bij terugkomst tref ik Nico en Wilma aan in de schaduw op het grasveld. Zij vertellen dat ze morgen richting Sicilië vertrekken. Het weer zal warmer worden en dan hebben ze dat alvast gehad. Ze hebben al heel veel gereisd en zijn nog wel een paar maanden onderweg.

Wij vertrekken  en daarmee is de camperplaats bijna leeg. Onze buren uit Leleystad vertrekken met een knal uit de uitlaat en een moeizaam startende motor. De Engelse buren zijn al eerder vetrokken en Dennis en zijn vrouw uit Deventer vertrokken gister al. Wij willen naar Castiglione Del Lago want daar moet volgens het ASCI boek een cp zijn maar aangekomen is er van een camperplaats geen spoor te bekennen. Het is niet de eerste keer deze reis dat we zoeken en niets vinden. We parkeren de camper en gaan aan de wandel. Het is een pittige klim maar boven en het is warm. We nemen de tijd en wandelen naar het Kasteel maar daar aangekomen moeten we via het museum. Een kaartje kopen willen we niet. Wat overblijft is niet echt veel. 

We eten een broodje op het pleintje voor het kasteel en gaan terug naar de camper. Een uurtje later bereiken we Torrita di Sienna en een mooie camperplaats met een magnifiek uitzicht. Stroom is gratis en er is water en een plaats voor het toilet en vuil water. Perfect! Nou ja, bijna dan. De camperplaats ligt naast een niet erg drukke weg maar dat mag de pret niet drukken. De zon schijnt en buiten is het goed toeven vinden we als we het plaatsje inlopen. Wel even een klim om op het dorpspiazza te geraken maar dan heb je ook wat. Zoals in ieder zichzelf respecterend dorp zitten ook hier mensen op het plein of op het terrasje. Meneer pastoor wijst ons op een kerk verderop. Die van hem zeker, we gaan kijken maar de deur is dicht.

We blijven nog een dag. Het is een mooie plaats en het dorp willen we nog een keertje bekijken. Bovendien hebben we een wasserette ontdekt naast de lokale supermarkt en daar willen we even een was gaan doen en omdat was tijd nodig heeft om schoon te worden hebben wij tijd voor een wandeling. De temperatuur begint al aardig op te lopen en Henk heeft qua wandelen zijn dag niet. Na een half uurtje gaan we kijken hoe het met de was staat. Die is klaar voor de wasdroger en nog een half uur later gaan we met de schone was terug naar de camper. Ondertussen geeft de thermometer 33 graden aan en dat nodigt niet meer uit om actief te zijn. We vermaken ons in de schaduw en onder de luifel en worden ongenadig gestoken door muggen en tijgermuggen. Morgen gaan we naar Cortona.

De zon staat al stralend aan de hemel en het is al behoorlijk warm als we naar Cortona gaan waar ook een camperplaats is. Het valt nog niet mee om die te vinden en het blijkt ook niet meer dan een parkeerplaats te zijn. Gelukkig ligt die wel vlak bij de trappen en roltrappen die ons naar het centrum van Cortona brengen.

Het loopt tegen één uur als we uitgekeken zijn in Cortona. Het is een mooi stadje maar we vinden het doodzonde dat in de hoofdstraat zoveel tafels staan met mensen die zitten te eten. Al met al wel erg toeristisch.
De parkeerplaats nodigt niet echt uit om de nacht door te brengen. Borghetto ligt ongeveer 15 kilometer  verderop en daar gaan we overnachten en plannen maken voor het vervolg van onze reis.