Een paar jaar geleden kwam ik op internet een uitgebreide route tegen die begint in het noorden van Duitsland en eindigt in het zuiden aan het Bodenmeer. Voor een camperaar is dit natuurlijk een prachtige kans om Duitsland te bekijken. Omdat we steeds maar een korte periode hebben waarin we weg kunnen lijkt het ons een mooie manier om alvast een start te maken met deze route en natuurlijk maak ik er een verslag van.
Ottersberg 19-06-2015
Het lijkt op een herfstdag als we vertrekken. Het deert ons niet. De zomer wil niet vlotten maar daar kunnen we niet op wachten. Optimistisch zijn we en hopen dat de zon zich zal laten zien. Via Groningen, Leer richting Bremen bereiken we Ottersberg. Mooi van de snelweg af bij een sportaccomodatie en met sanistation slaan we hier ons kamp op. Het regent zo nu en dan.
Krassow 20-06-2015
En daar is de ZON! Eindelijk. Het is niet warm maar toch aangenaam. We verzorgen de plee en om negen uur zijn we vertrokken. Nog even een paar sontagsbrötchen halen bij de bakker en karren maar. Weer via de snelweg richting Hamburg, Wismar naar Krassow omdat daar een camperplaats moet zijn volgens de Duitse Bordatlas en dat klopt!
Er staat nog een stel met de camper. We zoeken een plaatsje. Tijd voor koffie en een wandeling.
Het is een mooie wandeling waarbij we het gevoel hebben terug te gaan in de tijd. Dat is natuurlijk niet verwonderlijk want we zijn in de voormalige DDR en daar heeft de tijd tot 1989 stil gestaan. In het korenveld en er om heen staan klaprozen en korenbloemen. Vogels zingen en de zon schijnt. Na anderhalf uur zijn we terug.
Na de maaltijd gaat Henk nog even een kijkje nemen bij het ‘Schloss’ waaraan ooit renoveringswerkzaamheden zijn begonnen maar die, zo te zien al jaren zijn gestopt.
Als hij terug komt zegt hij dat er een specht gevangen zit in een tuinhuis. Ik ga mee en inderdaad. De vogel vliegt steeds tegen het raam en is uitgeput. We gaan naar binnen. Ik kan de vogel gemakkelijk pakken, die begint te krijsen van angst en laat hem buiten vliegen.
De ‘camping/camperplaats’ ligt mooi achter het ‘schloss’ maar is totaal verlopen. Er is nog water maar verdere sani activiteiten kunnen we vergeten.
Ribnitz-Damgarten 21-06-2015
Und weiter geht es. Om te beginnen gaan we eerst maar eens naar Pepelow waar volgens de Bordatlas een cp met ‘entsorgung’ te vinden is. De coördinaten heb ik aan mevrouw Tom door gegeven dus moet het een makkie zijn om de saniplaats te vinden zou je zeggen. Maar nee, de Duitse gründlichkeit laat zwaar te wensen over. Op het adres weet ze ons wel op de bestemde plaats te brengen. Pleetje legen dus, makkie zou je zeggen maar tot onze verbazing zien wij ons geconfronteerd met een ultra nieuwe manier van plee legen.
Henk bestudeert het geval en komt tot het besef dat we de een week geleden iets dergelijks hebben gezien op de NKC website.
Ik ga de camper in om twee euro’s te scoren en als ik weer naar buiten kom komt er een Duitse meneer aan lopen die roept: ‘Nein, nein! Nichts bezahlen. Hier! En hij doet het deurtje aan de achterkant van het sanistation open. ‘Toilette lehr machen, gratis’! Goh, zeg ik tegen Henk. Duitsers zijn net Nederlanders. We bedanken de man uitbundig en legen het pleetje.
Zo gefixt zonder moeilijke automaat. We gaan verder naar het noorden via Rerik, Bastorf, Bad Doberan naar Rostock. Het is druk op de route met heel veel toeristen en we zien hier toch een beetje de waddeneilanden terug.
In Rostock parkeren we aan de haven en lunchen. Een wandeling naar Rostock zit er niet in maar even langs de haven slenteren gaat en is natuurlijk ook mooi.
We overleggen nog even of we in Rostock zullen blijven of willen we verder gaan. Het wordt verder gaan en zo belanden we rond half drie in Ribnitz-Damgarten. Volgens de Bordatlas € 5,- maar volgens een annonce van de havenmeester € 10,-die daarbij vermeld dat hij de pecunia zelf op komt halen. Verhip dat is de tweede misser van de atlas vandaag. De plaatsen zijn superkrap en het uitzicht is ook niet om over naar huis te schrijven. Achter ons liggen de jachten en voor ons is een blinde muur. Geen voorzieningen. Nou ja, we staan hier en overleggen wat we gaan doen. Eerst maar even een wandeling en dan verder zien. Robnitz is best een aardige plaats.
Het dorp is een paar mooie straatjes rijk en ligt mooi aan het water. Hier en daar komen we nog vervallen panden tegen die, mogelijk, nog opgeknapt moeten worden. De kerk is van enorme afmeting. Te groot voor de foto en rondom de kerk ligt een mooi plein met een fraaie fontein. In het groen bij de kerk ligt een grote kei waarop een tekst die er aan herinnert dat de Duitsers één volk zijn.
Aan de gevel van een oud pand ontdek ik een bijzonder beeld. Of misschien is het ook wel zo bijzonder geworden in de loop van de tijd. Het roept bij mij in ieder geval de opmerking ‘deze vent ziet een naakte vrouw en is gelijk zijn kop verloren’ op. Wie het anders ziet hoeft het er niet mee eens te zijn…………
We wandelen nog even langs het water en ontdekken op een paar honderd meter afstand van de plaats waar wij staan een heuse camperplaats! Met sani en gratis. Nou ja!
Het is bijna acht uur, verkassen hebben we geen zin meer in en de havenmeester hebben we nooit gezien. Misschien omdat het zondag is?
De volgende morgen vertrekken we en Henk leegt de plee wel op een hele aparte manier. Hoogverheven boven het maaiveld.
Putgarten 22-06-2015
En verder gaat het weer. Vandaag naar Putgarten om daar te beginnen met de Aleenstrasse route. Het is bewolkt en frisjes. De route gaat vandaag via Ahrenshoop, Perow en Pruchten naar Löbnitz waar we boodschappen doen bij de Lidl. Dat er mensen zijn die het niet op prijs stellen dat wij gebruik maken van het parkeerterrein laten ze duidelijk aan ons merken. Een meneer zet met een boos gezicht de auto bijna tegen onze motorkap aan en een volgende vindt het nodig de auto aan de achterkant zo dicht mogelijk bij te parkeren. Sommige mensen blijven staan om druk gebarend hun ongenoegen kenbaar te maken. Zoiets maakten wij nog nooit mee.
Maar goed, Henk heeft aan een meter ruimte genoeg om te vertrekken en dat hebben we dan ook maar snel gedaan.
We gaan nu richting Stralsund, over de brug naar Bergen, verder naar Sagard en daarna bereiekn we Putgarten. Het is druk, druk en nog eens druk onderweg. Op de cp is plaats. Eerst even een kop koffie en dan gaan we naar Kap Arkona das Nördlichsten punkt der insul Rügen.
Kap Arkona
Kap Arkona 2 km. staat op het het richtingbordje. Nu hebben wij ervaring met zulke bordjes en de ervaring leert ons dat twee kilometer vaan toch iets langer is dan dat. Henk ontdekt een treintje dat een constante verbinding onderhoudt naar de Kap dus kopen we een kaartje en hobbelen naar het noordelijkste puntje op het eiland Rügen.
Ik geloof echt dat die twee kilometer er stiekem wel drie zijn hoor. In ieder geval is het goed dat we deze keuze maakten want aangekomen op de plaats van bestemming is het nog een behoorlijke wandeling naar het één en ander. De krijtrotsen, daar komen we voor. Maar die hebben we niet gezien. Wel iets anders.
En omdat we de krijtrotsen niet hebben gezien heb ik een foto van een foto gemaakt. 48 meter langs een steile trap naar beneden en ook weer omhoog. Nee, voor iemand met hoogtevrees is dat geen pretje.
En als we precies genoeg gezien hebben stappen we weer op het treintje om terug te gaan naar Putgarten. Net op tijd zijn we terug in de camper want het gaat regenen.
Loitz 23-06-2015
De regen is gestopt en de zon schijnt. Het is een mooie dag op aan de Alleenstrasse te beginnen. We rijden Putgarten uit en zitten gelijk op de route naar Vieregge. Als we richting Putbus gaan nemen we de veerboot.
Een meeuw broedt op een meerpaal. Langs de route zien we vaak flatgebouwen in het veld staan vlak bij hele grote boerenbedrijven. In de DDR tijd woonden de arbeiders in die complexen, soms echt in een gebied waar verder niks is.
Voor ons op de veerpont staat een bestelbus met deze stikker. We lachen er om.
Verder gaat het weer. Nu richting Putbus met zijn prachtige witte gebouwen. Helaas gooit de regen roet in het eten als we willen gaan wandelen. Ik slaag er nog net in een paar foto’s van deze fraaie stad te maken.
En verder gaat het naar Sellin. Het ligt op de route en er is een cp met sanitaire voorzieningen dus dat komt mooi uit. Het is alleen een heel gehobbel om er te komen. Hier en daar is de weg echt slecht.
In Sellin is een wegomlegging en natuurlijk net op de kruising waar wij af moeten slaan. Het kost nogal wat doorzettingsvermogen om toch op de gewenste plek uit te komen. We verzorgen de camper en de plee en gaan weer onderweg. Weer langs hetzelfde hobbelweggetje. Henk heeft genoeg van Rügen. Te druk.
We zetten koers naar Stralsund en daarna richting Grimmen en ja hoor, weer worden we getrakteerd op een omleiding. Het lijkt een korte omleiding maar deze duurt meer dan een half uur. Bovendien is de bewegwijzering niet al te best geregeld zodat we mevrouw Tom, geheel tegen haar wil dwingen een andere route te kiezen. En als ze dat dan doet dan kom je hier langs…..
Een paar motorrijders die het spoor ook bijster zijn volgen ons. Maar goed, we komen weer op de juiste route en daar gaat het om.
Als we weer on route zijn is het laat genoeg om een camperplaats op te zoeken. Het wordt Loitz aan de rivier De Peene of op zijn Duits: Peenefluss en aan de voet van een voormalige silo die in Duitsland een Speicher wordt genoemd. Op de P is een sticker geplakt met daarop het vriendelijke verzoek je te melden en het bedrag groot € 6,- te betalen voor het gebruik van de plaats. Het Duits gaat redelijk maar sommige woorden ken ik niet en we begrijpen echt niet waar we naartoe moeten. We drinken koffie, zitten even buiten en na de maaltijd willen we Loitz verkennen. Op de deur van de silo ontdekken we nieuwe aanwijzingen om te betalen maar verder komen we er niet uit.
En dan gaat de deur open, vraagt een vriendelijke meneer of wij met de camper op de cp staan wat wij beamen. Dan weten we ook dat we bij hem moeten betalen. Ik vraag hem naar het doel van het mooie gebouw en hij begint te vertellen doet de deur op slot en vraagt ons mee te komen. We lopen mee en dan krijgen we een rondleiding in de Speicher. De ene trap na de andere lopen we op en hier en daar doet Michael Woitacha een raam open zodat ik een foto kan maken en daar maak ik graag gebruik van. Jammer is wel dat het binnen te donker is om foto’s te maken.
De laatste foto die ik maak is van een prachtig natuurgebied ontstaat door turfafgraving en waar toeristen nu naar hartenlust kano kunnen varen.
In de DDR tijd werd het gras aan de oever van de rivier gemaaid om de olifanten in de Berlijner dierentuin te voeden vertelt onze gids.
Het is een mooie rondleiding. Enigzins hijgend komen we weer op de begane grond waar wij Michael hartelijk danken.
Dit is het adres van de Speicher, de aanpalende camping en de camperplaats.
De coördinaten zijn: N 53.97054 E 13.13701
Aan de jachthaven is ook een restaurant. Loitz is een bijzonder aardige plaats waar op sommige gevels nog te zien is welke nering er in vervlogen tijden werden gedaan zoals de volgende foto’s laten zien.
Malchov 24-06-2015
We laten Loitz achter ons en vervolgen onze route. Eerst even boodschappen doen natuurlijk want een camperaar met een lege maag is geen prettige gast.
Het is een mooie route door open land, mooie lanen en stadjes en dorpen waar de DDR tijd nog steeds zijn sporen heeft achter gelaten. Het landschap is authentiek, de velden met vooral graan zijn van een enorme grootte en de wegen zijn hier en daar nog voorzien van kinderkopjes. Het mag de pret niet drukken.
Lunchen doen we op een parkeerplaats voor een camping. Er zijn geen gasten. Alleen een paar vogeltjes aan de overkant bij het hek.
Rechts doemt een meer op en onderweg passeren we grote woonblokken in DDR stijl.
Het loopt al tegen vier uur als we de afslag nemen naar de camperplaats bij Malchow. Volgens de Bordatlas een terrein voor de camping waar we € 8,- voor moeten betalen. Volgens de NKC kost het plekje € 10,- maar als we ons melden en aangeven VOOR de camping op de camperplaats ons kamp op te willen slaan moeten we € 17,- aftikken inclusief € 3,- voor het legen van het pleetje. Voor die actie hebben we een kaartje nodig en dan moet je snel zijn anders valt het luikje dicht en blijft het dicht. Een beetje water om mee te spoelen kan er nog net af.
Lindow 25-06-2015
We vinden het wel mooi geweest in Malchow en zetten koers naar Rheinsdorf maar om op die koers te komen kost een half uur. Volgens de kaart is het mogelijk er via een geel weggetje te komen maar dat klopt niet. Na veel heen en weer rijden volgen we mevrouw Tom haar advies en roetsjen, niet erg alleeachtig de snelweg op om die na een paar kilometer weer in te ruilen voor een laan.
De camperplaats in Rheinsberg is niet van het aantrekkelijke soort en die laten we links liggen. In Lindow hebben we meer geluk. Wel langs een straatje maar er komt niet veel verkeer langs en vlak bij een mooi meertje. Koffie en een wandeling en vanavond naar de kloosterruïne aan de andere kant van het meer.
Lindow ligt aan de route waar de gevangenen uit het kamp Sachsenhausen hun Todesmarsch liepen aan het eind van de oorlog.
Wie niet meer verder kon werd of voor dood achter gelaten of doodgeschoten. Langs de hele route staan deze borden als nagedachtenis aan de mars en mensen die er liepen en het leven lieten.
Als we de straat oversteken spreek een oudere man ons aan. Of wij met das Wohnmobiel hier zijn. Bijzonder vindt hij dat omdat je hier wel veel Duitsers maar bijna nooit Nederlanders ziet. We praten nog even en vervolgen de wandeling terug naar de camper. Een ooievaar, vlakbij geeft het jong te eten.
Na de maaltijd genieten we op een bankje van het mooie weer, de Vilitzsee (meer) en de Ruïne van het klooster. In het meer staat een in steen gehouwen nonnetje als symbool voor vervlogen tijden.
De watermolen, die allang geen echte watermolen meer is geeft sfeer
Langs het meer lopen we naar de kloosterruïne waar een serene rust heerst
Rathenow 26-06-2015
En dan zit ons verblijf in Lindow er al weer op. Het zonnetje straalt en wij vertrekken via Neuruppin, Neustadt en alweer een wegomlegging naar Rathenow aan de Havel.
Als we bij de camperplaats aankomen zijn alle plaatsjes bezet. Alleen achteraan is nog een plaatsje waar we volgens Henk net kunnen staan. En dat klopt. Met wat passen en meten prutst Henk de camper op zijn plaats. Klaar, niks meer aan doen. Het is een rustige plaats alleen aan de overkant staan mannen en vrouwen naar andere mensen aan ‘onze’ kant van de rivier te schreeuwen. Bij nadere inspectie blijkt dat er een paar zwervers op een bankje aan de rivier zitten te drinken. Eentje heeft al behoorlijk de hoogte. De andere werkt daar nog aan. De groep aan de overkant van de rivier wordt groter en er wordt weer een rugzak vol bier aangesleept. Wij genieten van het mooie weer en maken een wandeling naar de haven en naar het centrum van de stad.
Drinken aan de rivier schijnt normaal te zijn want er staan zelf beelden met drinkende mannen aan de haven. Aan het begin van de haven staat een imposant beeld met op de sokkel heldhaftige veldslagen gevochten hier in de buurt.
Het centrum van de stad, daar is niks over te vertellen
’s Avonds wandelen we nog wat langs het water. De zwervers zitten nog op het bankje en aan de overkant gaat het feest ook nog onverminderd door.
Aschersleben 27-06-2015
Eigenlijk hadden we graag een dag rust willen houden maar we hebben niet zoveel zin in weer een dag met zwervers en zuipende mensen aan de overkant te schreeuwen. We verzorgen de camper en vertrekken.
We slaan een stukje van de route over en gaan naar Aschersleben. Het is er rustig op de naastgelegen spoorbaan en rijweg na dan. Omdat we even stroom nodig hebben willen we die aansluiten maar we moeten eerst een sleutel halen bij het aan de overkant gelegen zwembad. Bij betaling van een borg groot € 15,- krijgen we de sleutel mee. Morgen kunnen we die vanaf 10.00 uur weer terug brengen en als we gebruik willen maken van de saniplaats kost dat € 2,- stroom kost € 1,- per zes uur.
Aan de horizon verschijnen donkere wolken en in de verte dondert het.
Vienenburg 28-06-2015
Gistermiddag hebben we ons rot gezocht naar de saniplaats. Toen we de moed al hadden op gegeven ontdekten we twee grote kasten. In de ene zit een kraan en in de andere kun je de wc legen en het vuile water kwijt raken. Om 10 uur brengen we de sleutel voor de stroom terug om nu de sleutel voor het sanistation te vragen. De camper staat al te wachten maar als Henk de deur open doet moeten we eerst de camper wegzetten want de deur van de kast is zo breed dat je er na het openen van de deur pas bij kunt. Henk moppert om zoveel onzinnige bewegingen. We legen de plee, doen de deur weer dicht en brengen de sleutel terug krijgen geld terug en vertrekken.
Via de Ober Harz en de Harz arriveren we op de P/camperplaats in Vienenburg. Het is er vrij druk met dagjesmensen die genieten van een wandeling langs een dichtbij gelegen meertje. Wij parkeren de camper in de schaduw en gaan aan de wandel.
Het is prachtig weer.
Een stel heeft duidelijk nieuwe klapstoelen gehaalf of misschien willen ze ze morgen wel weer terug brengen.
Het blijft een komen en gaan van mensen en auto’s. Gelukkig is het op een paar jongemannen met grote boxen in de auto na rustig.
Duderstadt 29 en 30-06-2015
Het is nog stil op de P als Henk de motor start en wij weer en route gaan. Voor vandaag staat er niet een lange etappe op het programma maar wel een mooie. We rijden door de noordelijke Harz via Goslar, Langelsheim, Seesen richting Duderstadt niet ver van Göttingen aan de zuidkant van de Harz. Het weer is perfect en een paar uur later rijden we de camperplaats/parkeerplaats op. We zoeken een plaats in de schaduw en zetten de camper op de levelers. Die staat en we zijn van plan hier ook een poosje te blijven.
We halen broodjes bij een vlakbij gelegen Pennymarkt en zetten de stoelen buiten. Vanmiddag een wandeling maar nu even rust!
Na de lunch gaan we op pad. Volgens onze Capitool reisgids is Duderstadt een mooie middeleeuwse stad, vlak bij de voormalige Oost-Duitse grens die vaak door toeristen wordt overgeslagen. En dat is jammer want het is een plaatje. Kijk maar…
Het ene vakwerk huis is nog mooier dan het andere
Op de Obermarkt vinden we een mooie fontein, de St. Cyriakuskerk en nog meer prachtige vakwerkhuizen
Sommige huizen zijn naast een kleurrijke versiering ook nog voor zien van een tekst die meestal boven de deur is aangebracht
Achter het beeld van de boogschutter is een gebouw met mooie uit hout gemaakte beelden aan de gevel
Het raadhuis even verderop heeft prachtige torens en een rijk versierde veranda
Even verderop staat een hotel waarin Goethe ooit heeft gelogeerd.
Aan de overkant van de markt komen we de Protestantse St, Servatiuskerk tegen het is niet een erg interessant gebouw maar het jongetje met het paardje, gemaakt uit brons is dat wel. Aan het einde van de straat zien we de Westertorturm. Helaas is dit de enige overgebleven stadspoort.
Op de terugweg komen we alweer langs een paar fraaie beelden. Ze markeren een waterloop die door een deel van de stad loopt
Henk staat voor een deur die heel wat kleinere mensen heeft doorgelaten.
Na anderhalf uur is het welletjes. Morgen nog maar een keertje terug zeggen we tegen elkaar.
En dat doen we maar dan is het al avond. We kopen nog een krantje en zien dat de temperatuur de komende dagen nog verder zal stijgen.
We besluiten op deze camperplaats te blijven en te kijken wat het weer gaat doen. De volgende dag blijkt dat het nog veel warmer wordt volgens de krant. We blijven nog een dag en halen met gemak 27 graden in de schaduw. Morgen gaat het kwik naar boven de 30 graden. Omdat we niet goed tegen de warmte kunnen besluiten we niet verder naar het zuiden te gaan maar naar huis.
Op een later tijdstip kunnen we hier de draad weer oppakken.
http://www.alleenstrasse.com/