Rambouillet

We vertrekken vroeg en onze nieuwe navigator Germin(a) gedraagt zich als een Gremlin. Ze lijkt er een genoegen in te scheppen ons langs de gekste straatjes te willen sturen om dan weer op hetzelfde punt uit te komen waar ze ons af laat slaan! Gelukkig is Henk eigenwijs en stuurt zo nu en dan in een andere richting en dan roept ‘ze’ -vervolg uw route. Tja! Mede door deze eigenwijsheid komen we na een reis van bijna tien uren op camping Huttopia in Rambouillet aan. Natuurlijk regent het weer eens voor de verandering.

Parijs -> huis

We vertrekken om acht uur, het is nog droog maar als we de lucht bekijken hebben we er geen vertrouwen in dat het ook droog zal blijven. De spits richting Parijs is al in volle gang en Henk heeft opgeschreven via welke route we om Parijs heen moeten rijden. Vertrouwen op onze Gremlin doet hij eigenlijk niet meer. Hij vermoed dat die ons door Parijs zal sturen dus zijn we op onze hoede maar, waar we bang voor zijn gebeurd. We missen!? mogelijk een richting aanwijzing en rijden voor we het door hebben dwars door Parijs.
De navigatie heeft geen idee waar ze mee bezig is en stuurt ons van hot naar her. In de verte doemt de IJfeltoren op en we rijden langs de Seine. Door het zakencentrum en richting St. Denis, voor ons geen onbekende naam. Ik pak de kaart erbij en langzaam begint het tot ons door te dringen dat we naar de buitenwijken van de stad rijden.
Opeens is er een bord dat aangeeft dat de A1 richting Lille in de buurt is. We rijden langs een zelf getimmerd ‘dorpje’ waar clochards vertoeven. Dat in een stad als Parijs, om de hoek van de welvaart.

Na twee uren kruip door, sluip door in Parijs komen we aan op de juiste snelweg. Niet alleen dankzij de Gremlin maar ook ondanks het systeem.
Het gaat regenen en hoe verder we noordelijk rijden des te meer gaat het regenen.
We honkebonken voorbij Lille, gaten in de weg ontwijkend en dan richting Antwerpen.
Daar is het filefeest in volle gang en dat duurt bijna een uur. Richting Breda giet het van de regen.

Op parkeerplaats Hazeldonk nemen we even pauze en vervolgen onze weg maar we zijn Breda net voorbij of de volgende file dient zich aan richting Utrecht. We doen er een paar uur over om ook hier doorheen te komen. Ondertussen vermaakt onze Gremlin zich met het geven van de meest idiote aanwijzingen. Als we die hadden gevolgd waren we vandaag nog niet thuis geweest.

  En dan, eindelijk na twaalf uren reizen zijn we thuis. Goed gaar maar blij dat alles goed gegaan is.
Nu eerst de camper laten repareren, wachten op beter weer en dan gaan we weer. Ik meld mij. Groetjes, Geertje