29-09-2015 Aguiar de Corvalo/Costa de Lavos
Het is weer tijd om te vertrekken. De was is gedaan en de camper is schoon. De binnenboel kan weer voort en dus gaan we. Volgens weer online wordt het warm en daarom gaan we terug naar de kust. Het is inderdaad mooi weer, de route naar de kust is glooiend en groen. Ruim anderhalf uur later draaien we de camperplaats op. Ruimte zat.
We lunchen, Henk rust en daarna maken we een wandeling over het strand.
In de verte zien we Figueira da Foz liggen. Het dorpje ligt er vriendelijk bij en de camperplaats is aan het strand. Mooi!
Na de strandwandeling zetten we de stoelen buiten en drinken koffie maar de lol duurt niet al te lang. Dikke wolken schermen de zon af en het windje is erg fris. Na een uurtje gaan we weer binnen zitten. Morgen verder en dan toch maar richting Algarve maar vanavond eerst nog even een kijkje in het vissersdorp.
Als we de boulevard op lopen zien we een prachtige zonsondergang
30-09-2015 Mina do Lausal
Het is mistig en het is koud. We pakken alles wat los zit in en gaan er vandoor. Vandaag een lange rit via de IC1 richting de Algarve al zullen we die vandaag niet bereiken. De reis gaat voorspoedig maar bij Vila Franca gaat het weer mis. Mevrouw Tom heeft de brug naar de N10 niet in haar geheugen zitten en wil ons met alle geweld door Lisboa/Lissabon naar het zuiden sturen. Wij hebben van de vorige keer geleerd en weten de juiste afslag (na enig rondrijden) te vinden.
Als we de Taag zijn overgestoken rijden we het vlakke land in en al snel zien we de eerste kurkbomen verschijnen.
De weg is mogelijk nog slechter dan vorig jaar maar om kwart voor vier bereiken we de camperplaats. We drinken koffie, Henk gaat even buurten bij onze Nederlandse buren en ik ga koken.
’s Avonds maken we nog even een wandeling door het dorp en langs de oude, sinds 1988 gesloten mijn waar vanaf 1900 ijzerpyrith werd gewonnen.
De zon gaat onder. Het is een mooie dag geweest met warm weer en zonder koude wind!
Deze schokkende tekening hang op de saniplaats van Mina do Lausal
01 en 2-10-2015 Falesia
We hebben de smaak van het mooie weer te pakken en gaan als de wiedeweerga door naar de Algarve. Onderweg laat de natuur zich van veel kanten zien. Een bosbrand heeft zijn werk gedaan en heeft een vernietigend spoor achter gelaten.
Even verder op ligt een vrachtwagen op zijn kant. Die is de weg overgeschoten en heeft onderweg zijn lading bier verloren.
Vandaag stoppen we op CP Motorhomepark in Falesia. Het is er druk. Als we het terrein op rijden komt iemand aan lopen die ons verteld uit te stappen en lopend een plekje te zoeken. Henk geeft per ongeluk een beetje gas zodat de camper een meter vooruit gaat. De man is ‘not amused’. Wij lachen er maar om. We stappen uit en zoeken een plekje, zetten de camper neer en de stoelen buiten. ’s Middags is het tijd voor een strandwandeling. Als we terug komen hoor ik in de verte een schrille pieptoon. ‘Hoor je die pieptoon’ vraag ik aan Henk. Henk hoort eerst niks maar naarmate we dichter bij de camper komen hoort Henk ook wat. Ik zeg dat het net is of ons rookalarm afgaat en ja hoor dat klopt. Onze buren zijn maar wat blij want het ding heeft al een half uur rusteloos gepiept. Onze Zweedse buurman vraagt of we gasalarm hebben. Gelukkig niet maar toen we weg gingen was één van onze Franse buren vlees aan het roosteren wat gepaard ging met veel rook. Onze dakluiken staan open dus…….
De veroorzakers van het alarm kijken schuldbewust om de hoek van hun camper.
03-04-10-2015 Geheim strand
We vertrekken voor negen uur want we willen boodschappen doen en de zaterdag drukte in de winkel een beetje voor zijn. Er zijn meer mensen die er zo over denken en als we een uur later de camper vol met boodschappen hebben geladen gaan we naar het strand. Ruimte zat, we zijn de enige maar na een paar uur komt er een schotse camper het terrein op rijden. We maken een praatje en hij verteld dat de politie in het voorjaar moeilijk deed als hier campers stonden. Wij hebben de politie al gezien en die zijn gewoon weggereden.
We sluiten de boel af en gaan aan de wandel over de vlonders langs het strand en door een achterliggend natuurgebied.
Als we terug komen zijn de Schotten weg terwijl ze drie dagen wilden blijven. Wij genieten van de rust En dat doen we bijna een week lang.
