20-09-2015 Santiago de Compostella/Bertamirans
Mist in Ortigeira
Het is mistig en koud. Je kunt echt merken dat de herfst nadert. We hebben besloten om nu naar het zuiden te gaan. Ik maak nog snel een paar foto’s en Henk verzorgt de camper. We laten Ortigeira en de prachtige ruige kust van Noordwest Spanje achter ons en zetten koers naar Santiago. Je hoort er veel over en we willen het fenomeen nu wel eens met eigen ogen bekijken. De rit er naartoe is mooi maar ook onderweg rijden we door de mistflarden. Het levert soms surrealistische plaatjes op.
Santiago de Compostella
Ik geef mevrouw Tom opdracht om naar het centrum te rijden. Immers kerken staan meestal in het midden van een agglomeratie en dat zal voor de kathedraal ook wel zo zijn. Onze redenatie klopt als een bus. Na enig zoeken naar een parkeerplaats lukt het de camper te stallen en wij wandelen naar de kathedraal.
Wandelaars die de camino hebben gelopen slenteren over het plein voor de kerk en sommige pelgrims worden weer door hun familie begroet.
Wij gaan de kathedraal bekijken en moeten daarvoor aan de achterkant de kerk in om er via de zijkant weer uit te komen.
Na een uurtje hebben we alles gezien en gaan we naar de camperplaats in Bertramirans ongeveer 8 km verwijderd van Santiago. Het is een plein voor een supermarkt met sani, niet een leuke plek maar voor één nacht kan het net.
21-09-2015 Arcade
Het is nog donker en we horen de veegauto’s het plein op en neer rijden. We staan op, het is rond half acht. We ontbijten en vertrekken. Blij dat we verder gaan.
Vandaag naar Arcade, een vissersplaatsje aan de Portugese grens. Mooi! Wat wil een mens nog meer. Een camperplaats met een uitzicht om u tegen te zeggen, prachtig weer en ook nog een mooie wandeling gemaakt.
22-09-2015 Vila Nova de Cerveira
Het is weer tijd om verder te gaan want onze campervrienden van www.elenes.nl zijn in de buurt. Eerst blijkt dat we op de zelfde dag in Santiago waren, toen hadden we bijna op dezelfde cp gestaan en vandaag treffen we elkaar omdat zij ook de cp in Vila Nova de Cerveira aan doen. Het is een korte rit en wat kan er mis gaan op zo’n stukje, nou genoeg. Bij Pontevedera is mevrouw Tom het spoor weer bijster en daarna gaat het mis bij een andere afslag. Henk pakt een afslag en mevrouw Tom neemt de route gelijk over. We rijden via haarspeltbochten, stijgende- en scherp dalende weggetjes door het mooie Portugese land om tenslotte, een half uur later dan aanvankelijk de cp op te rijden. We zitten net aan de koffie als Leen en Suus aan komen rijden. Een blij en warm samenzijn is het gevolg. ’s Middags gaan wij nog even het dorpje bekijken om daarna weer gezellig met zijn vieren een drankje te drinken.
23-09-2015 Castelo da Paiva
Het is niet anders. Onze route en die van onze campervrienden loopt nu uit elkaar. Wij willen zuidwaarts en zij gaan het binnenland van Portugal in. Suus is al naar de bakker geweest en heeft broodjes voor ons mee genomen. We kletsen nog even en nemen afscheid en vergeten foto’s te maken. Natuurlijk tot de volgende keer.
Naar Castelo da Paiva
24 en 25-09-2015 Bico-Murtosa
We vertrekken weer. Castelo da Paiva hebben we vorig jaar al bekeken. We nemen water in en gaan eerst boodschappen doen bij de Lidl waar we door een Nederlandse meneer worden aangesproken. Hij is verast want, zegt hij ‘hier zie je nooit een Nederlander. Hij blijkt in de buurt te wonen en sinds zijn pensionering runt hij een wijnboerderij. Hij verteld met trots dat zijn wijn door het Rijksmuseum in Amsterdam op de kaart van het restaurant is gezet en dat hij zelfs levert aan sterren restaurants. Als we nog even door praten blijkt dat hij ook uit Friesland komt en zelfs in Leeuwarden zijn opleiding heeft genoten. Het kan verkeren. Ik krijg het adres van zijn website en die deel ik graag www.martinreligaes.com We nemen hartelijk afscheid. We laden de boodschappen in de camper en daarna gaan we via de N224 al bochtjes draaiend richting Bico. Het is maar een dikke tachtig kilometer maar de weg is smal dus het schiet niet op.
Het is rond één uur als we aan komen. Ook hier zijn we al vaker geweest en je mag met je camper daar gaan staan waar je denkt dat je prettig staat. Er staan een aantal campers op een rij, een aantal staan aan de langs het water. Wij zetten de camper langs het water, mooi met uitzicht op het water. Terwijl we er mee bezig zijn staan een Franse mevrouw en meneer druk te gebaren dat wij niet op de door ons gekozen plaats mogen staan. Wij trekken ons er niks van aan, zij gaat klagen bij haar vrienden die naast hun staan. We rijden de camper op de levelers en daar komen meneer en mevrouw Frans aan op hoge poten. Wij mogen daar niet staan, daar en ze gebaren naar de plaats waar zij staan dat zijn de officiële camperplaatsen. 
Hoe bedenken we dat! Hun uitzicht en daar gaan wij staan. Ga daar maar staan. Naast die grijze camper (van hun vrienden), een piepklein plekje. Wij laten ze tieren, ik antwoord in het Fries en Henk zegt com çi, com ça. De Fransen taaien af. Goh zegt Henk, wat betekend dat eigenlijk. ‘Het komt zoals het komt’ zeg ik. Als we de situatie nog even bekijken zien we dat de drie Franse camperaars vijf ‘plaatsen’ in pikken. Nou dan mogen wij vast wel op dit ene plaatsje blijven staan.
Het is mistig en koud en de zon heeft lang nodig om door de wolken heen te breken en als dat dan ten langen leste lukt trekken we onze wandelschoenen aan en maken een wandeling door het natuurgebied in de directe omgeving.
26-27 en 28-09-2015 Sangalhos
Het is koud en mistig vandaag. We vinden dat we lang genoeg in Bico zijn geweest en maken de camper klaar om te vertrekken maar als we nog even om kijken zien we een visser zijn anker uit gooien om de schelpdieren die hij in de vroege ochtend heeft gevangen schoon te spoelen.
We gaan eerst even langs de bakker en daarna gaan we via een smalle straat richting Estarreja waar we op een driesprong belanden waaraan een mooi huis staat dat alleen nog dienst doet om richtingaanwijzers op te spijkeren.
Sangalhos is na een uur bereikt. We luieren de dag door, maken een rondje en lezen. Tegen een uur of drie komen een paar jongens voetballen op het aanpalende trapveld voorzien van een hoog hek.
Ze hebben plezier en wij nemen een wijntje bij dat schouwspel. Lekker, tot de bal over het hek zeilt en precies boven op mijn wijnglas belandt. De camper zit onder de wijn, het glas ligt in splinters op de stoep en onder de camper en de nootjes liggen overal en nergens.
De jongens komen langs om hun excuus te maken, wij ruimen de rommel op en zeggen dat de jongens maar weer lekker moeten gaan voetballen. Ze kunnen beter voetballen dan rotzooi trappen zeggen we tegen elkaar, toch!
27-09-2015 Sangalhos
Vandaag is het was- en camperpoetsdag. We zijn bijna vijf weken onderweg en dat is aan de camper te zien. Ook de was neemt in omvang toe. Dus vandaag niets te luieren maar werken. Morgen maken we er nog een luie dag van en dan gaan we weer.
